De term ‘matrixfood’ omvat al het voedsel dat ons cultureel en commercieel (vaak een listige combinatie van beide) als ‘normaal’ werd ingeprent, maar dat ons in feite helemaal niet voedt, maar slechts vult en langzaam vergiftigt. Het gaat over het gros van de voeding die in supermarkten en in restaurants te vinden is.
Read MoreEen boodschap uit de toekomst
Ik ontmoette mijn toekomstige ik en vroeg haar om een belangrijke boodschap. Iets dat mij zou helpen om de rest van mijn levenspad zo harmonieus mogelijk te bewandelen. Iets waarvan zij vond dat ik het nu moest weten. Een schat uit haar ervaring die ik nog niet bezat.
Read MoreEen spons die iets meer steen wil zijn
Elke ontmoeting is een zogenaamde ‘vibrationele match’, een passend puzzelstuk op mijn vibratie of ‘staat van zijn’ van dat moment. En elke confrontatie die moeilijk of ongemakkelijk voelt, kan geïnterpreteerd worden als een kans of uitnodiging om mijn vibratie bij te stellen.
Read MoreGeschreven met aarde onder mijn nagels
Het raadplegen van de innerlijke bron is onontbeerlijk als je het overleven wil omzetten naar écht leven. Ik hoor en zie rondom mij dat vele anderen tot diezelfde conclusie zijn gekomen. Het lijkt typerend voor deze tijdsgeest. Sommige mensen zullen hun innerlijke bron blijven ontwijken en er de rest van hun leven van uit gaan dat alles wat hen overkomt een externe oorzaak alsook antwoord heeft. Maar anderen menen te zijn ontwaakt uit een aangeleerde droomstaat en ontdekken met vallen en opstaan de reikwijdte van hun ware capaciteit. Als kinderen die leren lopen.
Read MoreIk kom er nog goed vanaf
Bevrijd van mijn zwaarste struikelblokken kan ik nu dansen, terwijl ik voorheen enkel kon kruipen. De ontdekkingstocht naar mezelf is nog steeds gaande en zal hoogstwaarschijnlijk blijven uitdeinen. Maar nu ben ik op het punt gekomen waar ik mezelf oprecht kan omhelzen en prijzen om de weg die ik heb afgelegd. En om de persoon die ik daardoor geworden ben.
Read MoreIn de wereld waarin ik leef
In de wereld waarin ik leef, is angst een drijvende kracht. Wankele zielen verschuilen zich onder een verhullende laag van aangeprate drogredenen. De ogen die mij kruisen zijn vensters van lege huizen, aanbellen heeft geen zin. Iedereen is buiten zichzelf, op zoek naar verlossing.
Read MoreVlindervingers
Urenlang naar binnen staren, dwalen en draaien in een vergeten lichaam. Het schrijven is een scheppende schijndood die niet gepland wil worden en zich opdringt, persistent aandringt. Het noodzakelijke spreken dat geen woord waardig genoeg acht. Omgezette peinzingen die bleke vlaktes ontwijden. Gekiemd in zelfklevende reflecties en met bloeitijden die mij hele winters gewichtloos doen uitzitten.
Read MoreDe teleurstellende kunstwereld
Ook in de kunstwereld, staat succes gelijk aan een drukke agenda. Er rest geen tijd om plots opdoemende barsten in het systeem nader te onderzoeken. En als scheuren kloven worden, dan zijn er de talrijke drogredenen om deze tot de laatste snik te overbruggen en negeren. Geoccupeerd en afgeleid door de kleine warme interne keuken, heeft de hedendaagse kunstenaar en zijn entourage niet gemerkt dat ook zij gehypnotiseerd werden door het verhaal dat in de marge van hun verheven wereldje stond te flikkeren.
Read MoreOde aan de avond
Ze is de welgekomen eindmeet achter voldoende lichturen. De marge waarin ik uitblaas. Het moment waarop verwachtingen hun grip verliezen. Wanneer al het gedoe uitdooft en de stilte weer bewegingsvrijheid krijgt.
Read MoreDe waarheid
Aangezien niets kan bestaan zonder zijn tegengestelde, is geen enkele bewering absoluut (ook deze niet). Niets is geheel waar of onwaar. Het omgekeerde van elke uitspraak leeft evenzeer en is evenwaardig. Toch spelen wij mensen graag een spel dat Verdeeldheid heet. De ene zegt iets en de ander doet een tegenbewering.
Read MoreWeerbarstige dualiteit
Wat er zo roert, wemelt, wegglijdt en dan later weer overmant, wordt gereduceerd tot lichaamsschroot. De vertaling van de rijke bodem van de binnenkant is bijzonder gebrekkig.
Read MoreAls een elf in een trollenwereld
Ik leef als een elf in een trollenwereld. Alles is bedekt met een laagje gif en ik herken mijn eigen spiegelbeeld niet. Het is wel degelijk hier dat ik moet zijn, het constante geschraap van mijn bestaan tegen de puntige wanden van de omgeving vormt geen bewijs van een vergissing.
Read MoreOnrust
Een lyrische omschrijving van het ongemak dat ik tracht te ontleden en af te schudden.
Read MoreHet aangeprate schuldgevoel
Een gebrek aan eigenliefde kan de bron van alle ellende genoemd worden. Net daarom vind ik het zo belangrijk om hierover te schrijven. Ik ervaar zelf ook hoe het maken van keuzes die gestoeld zijn op eigenliefde, ook al zijn deze niet altijd voor de hand liggend, deuren opent en vreugde schept. En ik voel ook nog steeds hoe zelftwijfel en strengheid jegens mezelf kwalen en uitputtende situaties uitlokt.
Read MoreZonder handleiding jezelf durven zijn
Met een niet al te destructieve, maar wel irriterende, regelmaat word ik overmand door twijfels over mijn keuzes en overtuigingen. Die twijfels worden veelal opgewekt door het beeld van mezelf gezien door de ogen van een ander. Ik lijk wel eens te vergeten dat anderen evenmin over een handleiding beschikken. En dat de platgelopen weg van de meerderheid niet perse de mijne hoeft te zijn. Mij afvragen of ik ‘goed bezig’ ben, is niets anders dan een gezonde reflex. Het mag alleen geen inwendig vretend zelfverwijt worden.
Read MoreDe waanzin uitzitten
Ik heb dat extra zetje gekregen, en nu ben ik de hoop op tijdig inzicht verloren. De hoop dat we onze kar zullen keren. De ijdele hoop dat er gewezen zal worden op de vele hiaten en contradicties in het verhaal waarin we onszelf aan het verliezen zijn.
Read MoreBent u klaar voor verandering?
De verandering dringt zichzelf op en beweert dat het voor ons eigen goed is. Zonder haar hardhandigheid bleven we maar blind in dezelfde richting rennen. Hardleers als we zijn, hebben we een kaakslag nodig om tot inzicht te komen. De verandering is een collectief product.
Read MoreEen tijd van afscheid nemen
Nu de bodem uit alle vanzelfsprekendheden valt, merken we plots dat we elk ergens anders staan. Er rest niets dan een stilte die ruist als de gesprekken die ik nooit zal voeren.
Read MoreBedenkingen na Kambo
Allemaal streven we ernaar om zo weinig mogelijk gebukt te gaan onder onze eigen gedachten, gevoelens, acties en bijbehorende kwalen. Het is des mens om op zoek te gaan naar een levenswijze of -houding die een minimum aan weerstand en leed met zich meebrengt. En soms, zo heb ik zelf ondervonden, moet het eerst erger worden alvorens het kan beteren. Eens flink lijden kan wonderen doen.
Read MoreLaat jouw licht niet doven
Met deze tekst herinner ik u aan uw innerlijke kracht. Een lichtje dat zich samenvoegt met andere lichtjes, magnetisch tot elkaar aangetrokken, om zich te bundelen tot een krachtig vuur. Laat uw lichtje niet dimmen of doven, ongeacht welke ervaring er op uw pad komt. Houd uw vibratie hoog, zowel voor uw eigen als voor het collectieve welzijn. Wees bewust van het belang van jouw positieve bijdrage aan de samenleving.
Read More